Αμπντ αλ-Αζίζ Γ’, ιμπν Σαούντ

(1887 – 1953). Μονάρχης της Σαουδικής Αραβίας (1932-53). Διαδέχτηκε τον πατέρα του Αμπντ αλ-Ραχμάν ως εμίρης του Νατζντ το 1902. Τον ίδιο χρόνο έδιωξε τη δυναστεία του ιμπν Ρασίντ από την πόλη Ριγιάντ και εργάστηκε για την οργάνωση του κράτους του. Στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου άρχισε να πραγματοποιεί το σχέδιό του για την εδαφική επέκταση του κράτους του. Το 1925 έγινε κύριος της Μέκκας και τον επόμενο χρόνο της Τζέντας. Το 1932 ίδρυσε το κράτος της Σαουδικής Αραβίας. H ανακάλυψη μεγάλων πετρελαιοπηγών στα εδάφη του κράτους βοήθησε την ολοκλήρωση των σχεδίων του. Μετά τον θάνατό του, τον διαδέχτηκε ο γιος του Σαούντ.